دهی است جزءدهستان دودانگۀ بخش ضیأآباد شهرستان قزوین که در 6 هزارگزی ضیأآباد و 6 هزارگزی راه شوسه واقع است و270 تن سکنه دارد. محصول این آبادی غله، کشمش، بادام و گردو است. شغل اهالی زراعت و بافتن قالی و گلیم و راهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است جزءدهستان دودانگۀ بخش ضیأآباد شهرستان قزوین که در 6 هزارگزی ضیأآباد و 6 هزارگزی راه شوسه واقع است و270 تن سکنه دارد. محصول این آبادی غله، کشمش، بادام و گردو است. شغل اهالی زراعت و بافتن قالی و گلیم و راهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
کنایه از حلقۀ میم است. (آنندراج). سوراخ سر میم مکتوب: صنمی با زنخی تازه تر از برگ سمن صنمی با دهنی تنگ تر از چشمۀ میم. فرخی. محبت تو جگرتشنگان بادیه را کند زلال خضر در گلو ز چشمۀ میم. سنائی (از آنندراج). ماه دو هفته ندارد چو یکی چشمۀ میم دهن تنگ و در او چشمۀ خضر و الیاس. سوزنی. کنون ز هست-ی من جز دو حرف بیش نماند دلی چو چشمۀ میم وتنی چو حلقۀ نون. ؟ ، کنایه از سوراخ کوچک. (از یادداشت مؤلف)
کنایه از حلقۀ میم است. (آنندراج). سوراخ سر میم مکتوب: صنمی با زنخی تازه تر از برگ سمن صنمی با دهنی تنگ تر از چشمۀ میم. فرخی. محبت تو جگرتشنگان بادیه را کند زلال خضر در گلو ز چشمۀ میم. سنائی (از آنندراج). ماه دو هفته ندارد چو یکی چشمۀ میم دهن تنگ و در او چشمۀ خضر و الیاس. سوزنی. کنون ز هست-ی من جز دو حرف بیش نماند دلی چو چشمۀ میم وتنی چو حلقۀ نون. ؟ ، کنایه از سوراخ کوچک. (از یادداشت مؤلف)